CZTERY PRAWA DUCHOWEGO ŻYCIA:
Obok praw fizycznych, które rządzą światem materialnym, istnieją także prawa duchowe, które regulują nasz stosunek do Boga.
PRAWO PIERWSZE:
1. BÓG MIŁUJE CIEBIE I MA DLA TWOJEGO ŻYCIA WSPANIAŁY PLAN
Miłość Boża – /J 3:16/ „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.”
Boży plan – /J10:10/ „Chrystus Pan mówi: „Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości” [Chodzi tu o życie mające pełną wartość i cel].” Dlaczego jednak większość ludzi nie posiada życia w obfitości? Ponieważ…
PRAWO DRUGIE:
2. CZŁOWIEK JEST GRZESZNY I W KONSEKWENCJI ODDZIELONY OD BOGA, DLATEGO TEŻ NIE MOŻE ZNAĆ ANI PRZEŻYWAĆ BOŻEJ MIŁOŚCI I PLANU DLA SWOJEGO ŻYCIA
Człowiek jest grzeszny – /Rz 3:23/ „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”. Człowiek został stworzony do wspólnoty z Bogiem, ale samowolnie wybrał niezależną drogę życia. W rezultacie tego wspólnota z Bogiem została zerwana. Ta samowola wyrażająca się w buncie lub obojętności wobec Boga jest przejawem tego, co Biblia nazywa grzechem.
Oddzielony od Boga – /Rz 6:23/ „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć” [to znaczy duchowe odłączenie od Boga]. Bóg jest święty, a człowiek grzeszny. Dzieli ich wielka przepaść jednak człowiek usiłuje dosięgnąć Boga i zdobyć obfite życie przez swoje wysiłki, takie jak: dobre, uczciwe życie, etyka, filozofia lub religia. Trzecie prawo daje nam jedyny sposób pokonania tej przepaści…
PRAWO TRZECIE:
3. JEZUS CHRYSTUS JEST JEDYNYM, BOŻYM ROZWIĄZANIEM PROBLEMU GRZECHU I WINY CZŁOWIEKA. PRZEZ NIEGO MOŻESZ POZNAĆ BOŻĄ MIŁOŚĆ I PLAN DLA TWEGO ŻYCIA
On zmarł za nas – /Rz 5:8/ „Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.”
I zmartwychwstał – /1 Kor 1:,3-6/ „Chrystus umarł… za nasze grzechy… został pogrzebany… zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem… ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie.”
On jest jedyną drogą – /J 14:6/ „Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” Bóg przerzucił pomost nad przepaścią, która dzieli nas od Niego, przez posłanie swego Syna Jezusa Chrystusa, aby umarł zamiast nas, płacąc w ten sposób karę za nasze grzechy. Jednak nie wystarczy tylko intelektualna znajomość tych trzech praw…
PRAWO CZWARTE:
4. MUSIMY OSOBIŚCIE PRZYJĄĆ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO ZBAWICIELA I PANA. DOPIERO WTEDY MOŻEMY POZNAĆ I PRZEŻYWAĆ BOŻĄ MIŁOŚĆ I JEGO PLAN DLA NASZEGO ŻYCIA
Musimy przyjąć Chrystusa – /J 1:12/ „Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo [moc] stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,”
Przyjmujemy Go przez wiarę – /Ef 2:8-9/ „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.”
KIEDY PRZYJMUJEMY CHRYSTUSA…
Doświadczamy nowego narodzenia – /J 3,1-8/ „A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. (2) Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był. (3) Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. (4) Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? (5) Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (6) Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. (8) Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.”
Zapraszamy Go do naszego serca i życia – Chrystus Pan mówi: /Ap 3,20/ “Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną”.
Przyjęcie Chrystusa zawiera… – …odwrócenie się od swego “ja” i nawrócenie się do Boga oraz zaufanie Jezusowi, że wejdzie do naszego życia, przebaczy nasze grzechy i przekształci nas według swojej woli. Nie wystarczy tylko rozumieć, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i umarł za nasze grzechy. Nie chodzi też o religijne wzruszenia. Musimy przyjąć Jezusa Chrystusa przez wiarę, aktem naszej woli.
PONIŻSZE KOŁA ILUSTRUJĄ DWA SPOSOBY ŻYCIA: Życie kierowane przez człowieka s – człowiek na tronie swojego życia. † – Chrystus nie zaproszony do życia 
Życie kierowane przez Chrystusa † – Chrystus na tronie życia. s – człowiek przekazuje tron swojego życia Chrystusowi 
Które z tych kół przedstawia twoje życie? Czy drugie koło przedstawia życie, jakiego pragniesz?
Dalsze uwagi wyjaśnią ci, w jaki sposób możesz przyjąć Jezusa Chrystusa jako osobistego Zbawiciela…
MOŻESZ PRZYJĄĆ JEZUSA CHRYSTUSA TERAZ, WYRAŻAJĄC TO MODLITWĄ Bóg zna twoje serce i nie zależy Mu na pięknych i starannie dobranych słowach, ale na szczerości twojego serca.
Oto przykład modlitwy: Panie Jezu, potrzebuję Cię. Uznaję swoją grzeszność. Otwieram Ci drzwi mojego życia i przyjmuję Cię jako swego Zbawiciela i Pana. Dziękuję, że przebaczyłeś moje grzechy umierając za mnie na krzyżu. Proszę o Twoje kierownictwo w moim życiu. Uczyń mnie takim, jakim chcesz.
Czy taka modlitwa wyraża pragnienie twojego serca? Jeśli tak, to pomódl się teraz w taki sposób. Pan Jezus – według swojej obietnicy – zamieszka w twoim życiu.
JAK MOŻESZ UPEWNIĆ SIĘ, ŻE JEZUS CHRYSTUS ZAMIESZKAŁ W TWOIM ŻYCIU?
Przyjęcie Chrystusa zawiera… …aby wszedł do twojego życia? Czy uczyniłeś to szczerze? Jeśli tak, to pamiętając o Jego obietnicy zawartej w Apokalipsie Jana 3,20 – gdzie On jest teraz w stosunku do ciebie? Chrystus powiedział, że wejdzie do twojego życia. Czy mógłby cię zawieść? Na czym jednak opierasz przekonanie, że Bóg wysłuchał twojej modlitwy? (Podpowiadamy: na podstawie wierności i wiarygodności samego Boga i Jego słowa.)
Słowo Boże obiecuje życie… …wieczne tym, którzy przyjęli Jezusa Chrystusa jako osobistego Zbawiciela. /1J 5:11-13/ „A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia. O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne.” Dziękuj często Bogu za to, że Chrystus wszedł do twojego życia i nigdy cię nie opuści /Hebr 13,5/. Możesz być pewien, że gdy zaprosiłeś Chrystusa, On zgodnie ze swoją obietnicą zamieszka w tobie i teraz masz już życie wieczne. Jezus nigdy cię nie zawiedzie. A co z naszymi uczuciami?…
Nie polegaj na uczuciach Nie nasze uczucia, lecz obietnice Boże zawarte w Piśmie Świętym są naszym autorytetem i podstawą. Chrześcijanin żyje wiarą (ufnością) w niezmienność Boga i Jego słowa. Poniższy rysunek pociągu ilustruje stosunek między faktem (czyli Bogiem i Jego słowem), wiarą (naszą ufnością do Boga i Jego słowa), a uczuciami (czyli różnymi reakcjami emocjonalnymi). 
[Fakt ] – [ Wiara ] – [ Uczucia]
Parowóz może jechać bez wagonu. Jednakże bezcelowe byłoby usiłowanie ciągnięcia pociągu przez wagon. Podobnie my jako chrześcijanie nie polegamy na uczuciach czy doznaniach, lecz pokładamy naszą ufność w wierności Boga i obietnicach Jego słowa – Pisma Świętego /2 Kor 5:7/.
A TERAZ, GDY PRZYJĄŁEŚ CHRYSTUSA
Z chwilą, gdy przyjąłeś Chrystusa przez akt wiary, w twoim życiu zaszło wiele zmian, a przede wszystkim:
Jezus zamieszkał w twoim życiu – /Ap 3,20/ /Kol 1,27/
Twoje grzechy zostały przebaczone – /Kol 1,14/
Stałeś się dzieckiem Bożym – /J 1,12/
Otrzymałeś życie wieczne – /J 5,24/
Zaczęła się w twoim życiu wielka przygoda, dla której Bóg cię stworzył i przeznaczył – /J 10,10/ /2Kor 5,17/ /1Tes 5,18/
Przyjęcie Jezusa Chrystusa jako osobistego Zbawiciela to najważniejsza decyzja w życiu człowieka. Czy chciałbyś w tej chwili podziękować Bogu w modlitwie za to, co dla ciebie uczynił? Akt dziękczynienia Bogu wyraża bowiem naszą wiarę i posłuszeństwo. A co dalej?…
WSKAZÓWKI DO WZRASTANIA W WIERZE
/2P 3,18/ „Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela” Duchowy wzrost wynika z naszego zaufania Chrystusowi. Pomoże ci w tym:
Wgłębiaj się… Wgłębiaj się w prawdy Słowa Bożego. To będzie budowało twoją wiarę. /2 Tym 3,16-17/
Zawsze ufaj… Zawsze ufaj Bogu w każdej dziedzinie swojego życia. /1P 5,7/ Rozpocznij od Ewangelii św. Łukasza
Rozmawiaj… Rozmawiaj z innymi ludźmi o swojej wierze w Jezusa. /1P 3,15-16/
Opieraj się… Opieraj się w życiu na mocy Ducha Świętego, a nie na własnych siłach. /Gal 5,16/ /Dz Ap 1,8/
Spotykaj się… Spotykaj się codziennie z Bogiem w osobistej rozmowie (modlitwie). /Fil 4,6-7/
Trwaj… Trwaj w posłuszeństwie Bogu. /J 14,21/
Uczęszczanie do kościoła
W Liście do Hebrajczyków 10,25 jesteśmy zachęcani, abyśmy nie opuszczali “wspólnych zebrań” chrześcijańskich. Kilka razem płonących żagwi tworzy duże, jasno płonące ognisko; natomiast jedna żagiew – wyjęta z ogniska i położona na wilgotnej ziemi – szybko gaśnie. Podobnie jest z naszym związkiem z innymi chrześcijanami.
Zacznij jeszcze w tym tygodniu uczęszczać na nabożeństwa i czyń to regularnie.